Zespół ciasnoty podbrakowej (SIS), zapalenie kaletki

Powszechnie znana dysfunkcja związana z dolegliwościami w obrębie stawu ramiennego, to zapalenie kaletki podbarkowej oraz podnaramiennej. Najczęściej podatni na tego typu kontuzję są tenisiści, pływacy oraz miotacze, a także osoby pracujące fizycznie. Budowa kaletki przypomina worek, w którym znajduję się substancja płynna. Kaletka z zewnątrz otoczona jest  pierścieniem włóknistym, wnętrze wypełnia błona maziowa. Funkcja kaletki polega na zapobieganiu powstania konfliktu tkanek miękkich z tkankami kostnymi.
W stawie podbarkowym, kaletka wspomaga ślizg mięśnia nadgrzebieniowego pod wyrostkiem barkowym. Prawidłowa odległość wyrostka barkowego od głowy kości ramiennej powinna wynosić 9-10mm. W sytuacji kiedy przestrzeń podbarkowa ulegnie zmniejszeniu, czemu towarzyszą objawy bólowe, mówi się o zespole ciasnoty podbarkowej (impigment syndrome). Blisko połowa najczęstszych objawów związanych ze stawem barkowym związana jest z konfliktem podbarkowym. Charakterystyczną cechą ciasnoty podbarkowej, jest ból rozchodzący się po przednio-bocznej stronie ramienia.

Zapalenie kaletek stawu ramiennego jest zespołem objawów wtórnie występujących do zaburzeń ruchomości łopatki, nieodpowiedniej aktywacji mięśni bądź osłabienia stabilizatorów stawu. Stanowi to powód powstania SIS, prowadzącej do kompresji kaletek maziowych. Istotne w rehabilitacji ciasnoty jest odnalezienie pierwotnego czynnika sprawczego. Leczenie objawów, bez zlikwidowania przyczyny ich powstania, nie daje satysfakcjonujących wyników.

Diagnoza musi skupiać się na analizie ruchowej oraz statycznej, a także globalnej ocenie postawy ciała. Ustawienie kifotyczne odcinka piersiowego zaburza amplitudę ruchu łopatki, wpływa na synchronizacje nerwowo- mięśniową podczas aktywacji ruchowej. Kiedy proporcje ruchu zostaną zmienione, należy pracować z pacjentem nad koaktywacją mięśniową.

Pozycja, w której kaletka wskutek nadmiernej kompresji ulegnie podrażnieniu, oraz zapaleniu z towarzyszącym obrzękiem, stwarza, powstanie ucisku na receptory bólowe (nocyceptory), wyzwalając dużą bolesność. Wskazane jest wdrożenie leczenia fizykoterapeutycznego w celu zmniejszenia obrzęku i bólu.