Uszkodzenie obrąbka stawowego typu SLAP w sporcie

Konsekwencją deficytu rotacji wewnętrznej, na korzyść nadmiernej rotacji zewnętrznej u osób wykazujących aktywność ruchową z nad głowy, jest uszkodzenie obrąbka stawowego typu SLAP. Ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia (LHBT) przebiega w bruździe międzyguzkowej, kieruje się do światła stawu, przechodząc pod mięśniem nadgrzebieniowym do końcowego przyczepu. W miejscu przebiegu przez staw, przyczepia się do górnej części obrąbka stawowego. W trakcie rzutu, w momencie hamowania rotacji zewnętrznej stabilizację przednią wraz z więzadłami zapewnia LHBT. Zbyt elastyczne więzadła oraz przednia torebka stawowa wiąże się ze zwiększoną rotacją zewnętrzną w stawie ramiennym nakładając bardzo duże obciążenie na głowę długą bicepsa. W końcowym rezultacie może dojść do zerwania więzadła poprzecznego ramienia i przemieszczenia się ścięgna w kierunku przyśrodkowym. Niestabilność przyśrodkowa bicepsa stwarza zagrożenie dla przedniej torebki stawowej. Zaryglowanie o guzek mniejszy ścięgna bicepsa w momencie ruchu odwiedzenia i rotacji zewnętrznej, generuje bardzo duże napięcie mogące prowadzić do charakterystycznego uczucia przeskoczenia i uszkodzenia obrąbka typu SLAP.